-
1 sürgün
изгна́нник (м) ссы́лка (ж)* * *I1) ссы́льный, со́сланный2) ссы́лка, изгна́ние; быть со́сланнымsürgün cezası — наказа́ние ссы́лкой
sürgün gitmek — быть со́сланным
sürgüne göndermek — сосла́ть
sürgün olmak — быть со́сланным
sürgün yeri — ме́сто ссы́лки
3) поно́сIIsürgün oldu — его́ сла́бит, у него́ поно́с
молодо́й росто́к, побе́г
См. также в других словарях:
sürgün gitmek (veya olmak) — 1) sürgüne gönderilmek, sürgün cezasına uğramak 2) olağandan daha çok, daha sık ve sulu dışkı çıkarmak, ishal olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
eşkin — 1. is., hlk. Sürgün, filiz 2. is. 1) Atın bir tür hızlı yürüyüşü At, eşkinle beş on dakikada gittiği yolu, dörtnala, bir iki dakikada geldi. M. Ş. Esendal 2) sf. Böyle yürüyen (at) Eşkin bir at. 3) zf. Böyle bir yürüyüşle Eşkin gitmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
